wij

er waren bergen met witte dorpen
en altijd een weg
die kronkelde naar zee
hoog proefden wij de hanen in stilte
een stoofpot aubergine
eelt op de handen

er waren stranden met rotsen en stenen
het hete zand
wij dronken wijn uit gekoelde glazen
en altijd rook het naar afscheid
op rechte stoelen
aan een tafel

ergens een plein
in een hart warrige stegen
waar schaduw
om yoghurt honing en noten vroeg
en altijd wel een plek
waar het zacht was en zoet
en wij

Schrijver: Hennie van Ee, 17 april 2006

hennievaneehotmail.com

wij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 844