Terug naar het leem.
Er was eens een kleigroeve, gelegen
in de bossen rond Dorst. Waar leem
uit de grond komt is de bodem rijk,
rijk aan mineralen en rijk aan de flora.
Mossen pionieren op de verse kanten
die door de graafmachines zijn gegraven.
Ze maken de bodem bouwrijp voor hun
hogere soortgenoten. Het water is troebel.
Nu wandel ik samen met jou door een
stuk historie, een stuk landschap wat nog
steeds de sporen draagt van het oude, van
stilte, waar runderen grazen en de leemput
berust. De mossen samen met grassen en
paddestoelen uitbundig de kleigronden blijven
uitputten, vissen en vogels jubelen.
Ik kijk in een oude leegte, in de zon en je
hand voelt de nerven en het uitzicht. Alsof
we hier samen met andere wandelaars een
herbeleving doormaken, nu mogen zijn waar
we toen niet mochten, elkaar knikkend en
groetend voorbij lopen..
De avond valt over de bleke berken, wolken
drijven als schapen over hun oude weiden. Ik
sta samen met jou op de uitkijk naar verten.
Geplaatst in de categorie: emoties
leem
1.001
Geef je reactie op deze inzending:
"Het is niet nodig dat het ware belichaamd wordt; het volstaat al, wanneer het als geest rondwaart en harmonie bewerkstelligt, wanneer het als klokgelui ernstig-vriendelijk door de luchten wiegt".