voorjaarscantate

ze stonden met een klein groepje
in gekromde houding naar elkaar
gericht, ze praatten, ze kletsten,
ze roddelden, hoorden de vink..

met een paar handen op de rug
er vielen tranen tussen het grind
speenkruid krioelde in de zon
dit hof was een vuurhaard, zij

baden en zongen in de kapel,
waar het licht zachtjes woedde
tussen de banken en klapstoeltjes
een kaars smolt ten dode neer

buiten wuifden helmbloem en
een groepje sterhyacinten in
gekromde houding naar elkaar
gericht, ze bloeiden zich suf, als

partituur voor de lente, als passie
om hun voortbestaan, een lichte
malse regen besprenkelde het naar
buiten ontsnapt credo, viel en viel

Schrijver: Henk Knibbeler, 13 januari 2007

henkknibxs4all.nl

roddelden gekromde voortbestaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 45 stemmen 666