inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.517):

Gewichten

Ziels speleoloog was mijn spel
in de ruimte zonder tijd
en tijd, zonder ruimte, bracht jou
uit mijn duisternis naar boven en
nu, jij steigert in mijn schoot als
wereld voor en na zondvloed

mijn man, zei ik gisteren, ik hou van jou…
maar met ochtend bedacht ik me ineens
hoe heb ik jou van mijn geribde dromen
gebouwd en toen jouw adem in de mijne was
realiseerde ik me, nog erger dan liefde,
de code, vanaf begin der tijden,
aminozuren gerangschikt
breekbare draagkracht van chromosomen
dat mengt ons met zweet, beetje vrije wil,
beetje dwalen, beetje spijt en beetje gloed
van dit lampje dat tot morgenstond
tegen angsten bleef branden

en ik heb je beloofd
datgene wat je het meest verlangt,
vrijwel onmogelijk voor een vrouw
die altijd op reis is
tussen zon, maan en wanhoop,

het kind.


Zie ook: http://www.oostkustwest.web-log.nl

Schrijver: Branka korac, 27 april 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 371

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)