zinkochtend
de spaken aluminiumwolken krassen
met plexiglas steentjes de bussen gokken
haalt - niet- één rennende scholier
aan de oevers van de zinkrivier
zuchtende; spugende; jammerende wagens
naar de oppervlakte gesleurd
achter de ramen- satellietoren, satellietogen
van hun baasjes schouders volgend, spinnend
verwonderd- waarom is iedereen
nog voor de eerste regendruppel moe;
en hoe de vogels én mensen -de hemel erkennen-
maar niet de droom van een paraplu
Geplaatst in de categorie: emoties