waanzin
het is broos
flinterdun en voelbaar
een gevoelige avond
alleen
tussen de levenloze stukken
eikenhout
en ook het venster
biedt geen opening
het is breekbaar
jij noemt het eenzaamheid
ik een afscheid
van zonnige dagen
tussen de jonge dennen
grenenhout
lange, blauwe golven
jij en je meisjeshaar
het is een ramp
hier te stranden
ik verwacht waanzin
jij een nieuwe dag
Geplaatst in de categorie: afscheid