Netgedichten

netgedicht (nr. 32.348):

dekkend in lagen

het is er teveel aan
één en al rouwen
overal is men aan het bouwen
bomen voor beton
laag op laag
het drukt, leunend
op een plafond, de dood
de blunders
de visie het omni-potentaat
in duizend verschijningsvormen

het legaat van registers
op de gespleten seconde
wordt niet gesproken
alleen de vooruitgang
het glas stinkt niet
of het is verder weg
de veroordeling tot solitair vergassen
verwording tot ledematen van was
het wachten in zetels van vlees

verstrekkend
als een loopplank
bovenop een paar echte mensen
clowns, dichters, marginalen
sub specimen, de spin-off TV kloon

het woord vervaagt
tot obscure geschiedenis
kinderen worden geboren
met een adem van fluor
het zicht onttrokken in alle geuren
het orgasme in verse ontlichaming
het oog de hoeksteen van religie
nu al reeds in High definition
Mars en de Maan delven
verruilbaar voor een koeienplaneet
met het teveel aan Methaan
maakt men Hi-Tech composieten
zichtbaar amusement
nu al op hun gepersonaliseerde
Discovery kanaal
het ontwortelde voorbij
God komt in gefotoshopte fotonen