er is licht in aantocht..

maagdelijk wit vertoeft zachtjes op de takken
de dagen rijpen naarmate december ouder wordt
waar zonlicht kans krijgt zoekt het open plekken
valt gulzig en sterk verstrooid op het wintertoneel

er dansen warempel wintermuggen op die plaats
ze zouden het liefst naar Florence vliegen, waar
de Chianti ligt te rijpen, warme handen brood bakken
en het oranjerood van de huizen altijd in vrede leeft

ik wacht echter op hem, ga niet weg zonder lach
wandel langs kerstkransen, kaarsen en witte engelen
dit levend schouwspel spiegelt zich naar de dood
onbegrepen sterren fonkelen nachten naar elkaar, zij

zingen liederen van hooggeboren kinderen, lachen om
deze kleine aarde met al zijn piepkleine dichters die
- sprokkelend in hun woordenschat -, struikelen over
de broodnodige aandacht en ' grootsheid ', ik ook..

in de verte staat nog steeds het licht, ik ga er binnen
en kom in een kathedraal van vrede en verdraagzaamheid
het beklijft, tafels met kandelaars en kaarsen groeien
mij de nacht in, op zoek, op weg, naar hem, naar hun..

Zie ook: http://henkknibbelerdichterfotograaf.blogspot.com/

Schrijver: Henk Knibbeler, 20 dec. 2010

kers.verzengmail.com

piepklein schouwspel verdraagzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3,3 met 10 stemmen 444