oh, Java
voor hen, de bloemen
die parels uit de oost, elven
cinta, cinta riep de blanke
maar hij stal niet de harten
hij brak ze
dacht hen als muurbloemen
zo sneed mijn voorvader
bloem voor bloem, oh Java
Sumatra en Palembang, daverend
was het handen klappen, toen
hij heenging naar Belanda
klonken de glazen aan de kolam
cinta cinta riep de blanke
bloem voor bloem, ach Java
Nederland
dieper dan hun slavengraven
zou haar excuses moeten zijn
Geplaatst in de categorie: actualiteit