Netgedichten

netgedicht (nr. 10.001):

de witte dame van de nacht

ontzield liggen veldmuizen
verzameld in braakballen
kaken en schedels gekraakt
de maan was getuige
slechts met een eenvoudige sikkel
scheen een streepje licht
op het verdict, de nacht blaakt

langs gevels en graven
scheert geruisloos de dame
het wit weerkaatst op de dood
de landing is precies, oogjes schreeuwen
kort spiest een nagel
het hart, wat bloedt, is ontbloot

de ochtend kriekt, strepen oranje
verbleken de morgen, het landschap
komt los van de blauwe nacht
rietpluimen buigen, mensen bewegen
de dame schuilt
boven de koeien, op stal, zoals verwacht

Zie ook: http://henkknibbelerdichterfotograaf.blogspot.com/

Schrijver: Henk Knibbeler, 11 mrt. 2011

kers.verzen

gmail.com

Geplaatst in de categorie: natuur

sikkel

ontbloot

verdict

3,4 met 5 stemmen

193

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: katty
Datum:: 28 apr. 2011; De witte dame die in het indiaanse volk als een zeer wijze statige vogel werd bekeken en in visioenen voorkomend een bode van inzicht betekende. Ik kon mij bij het lezen het tafereel zo voorstellen.

Naam:: jan haak
Datum:: 11 mrt. 2011
Email:: janhaakzonnet.nl; Je zet de natuur weer fraai neer, Henk. Deze keer een hartverscheurend tafereeltje...

Naam:: Ingrid Keldermans
Datum:: 11 mrt. 2011
Email:: apiferahotmail.com; Kennelijk zijn er mensen die afgunstig zijn, zichzelf 'geweldig' vinden en met moeite een positieve reactie kunnen geven op je werk, maar dit is weer een mooi natuurgedicht, een fraai beeld van de kerkuil.

Geef je reactie op deze inzending: