Onschuldige stilte
Ik las voor de hele klas een prachtig verhaal
tijdens een lesje Nederlandse moedertaal
met volle overtuiging in alle rust:
“Plotseling viel er een stilte”, heel bewust
Ik hield bij dat woord de wacht
onder gegniffel van binnen
genieten van de stilte
heel zacht
Het werd stil, heel stil in de klas
Ik keek niet op, ik leek van glas
De spanning was om te snijden
Mijn juf moest zichtbaar lijden
‘Lees verder, ga door !’,
riep ze woedend in mijn oor
Maar ik was doof voor haar kilte
Mijn wachtwoord was stilte
Ik moest de klas direct verlaten
en haar overspannen achterlaten
Een stilte om nooit meer te vergeten
Sorry juf, bestraft voor niets moet u weten
... De volkomen nietszeggende schoonheid
Van een oorverdovend onschuldige stilte
Is gegrift in mijn taalbelevende geheugen
als herinnering aan een fijne schooltijd ...
Geplaatst in de categorie: taal