inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 48.201):

Vrijwillig

Langzaam telt zij haar laatste zegeningen
langs de krijtlijn blijft zij roepen,
haast onmenselijk, als eenling
in die grote woestijn, waar de wereld
even lijkt te hebben stilgestaan

In de verte waar warme luchtgolven
spiegelend een verfrissende oase duiden
gaat zij op zoek naar haar waardigheid
mompelend wil zij behouden, vasthouden,
maar zelfs dat wordt haar afgenomen

Schrijver: metha, 25 mei 2013


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 135

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
26 mei 2013
O zo tragisch is het lot van de begrijpende eenling. Ik ben diep geraakt...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)