Netgedichten

netgedicht (nr. 48.490):

verdichtlingen

Wij zijn van die verdichtte dingen
open de haakjes
en maak een opzettelijk gebaar
[trek er een lijntje om achteraf]
rond het gesprek af met een belofte
en zet de deur op een kier
het licht gedimd tot het weerzien
[hoe waarom het zo gaat hoort]
sluit de haakjes
wikkel het af de handen gevouwen
als om de woorden nadrukkelijk
[als een toegift het brood uit je zakken gespaard]
onderstreep
met perceptie vul je geen buiken
[niet alles van waarde gaat de mond rond]
tot het eb wordt en de kering gaat gaan teren
incluis en sluit het in

zet dan nauwgezet je beletselteken
de melancholie
zet de poort naar het goddelijke
[wagewijd]open

omcirkel
wat draagkracht in de sponde van poëzie