Natuurlijk

Je aarzelt nog of de liefde
die mijn hart teistert
natuurlijk is

zoals eb en vloed tegen oeverkasseien
en of de echo van mijn woordgeluid
ook stilte kan verdragen

maar in het ruisen van de wind
hoor je mijn adem in het verlangen
en twijfel je niet langer over de schaduwkant
van dromen die het leven overleven

daar leg je jouw hart in de stilte
van dierbaren te vroeg in de dood
en weet je dat jij in jouw diepste nood
je altijd naar jouw ziel mag vragen.

wind droom dank

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 1.083