Netgedichten

netgedicht (nr. 55.344):

Jeugdhaven

Er liggen zes boten
aan een steiger
in de haven van mijn jeugd

ieder met een eigen zeil
een buitenboordmotor en roeispanen
een kiel, een roer, en een reddingsboei

soms spring ik in het prille water
van het meer, met minder herinneringen
bevaar ik oceanen in mijn fantasie

waar mijn moeder plots een eiland wordt
en mijn vader een gebergte van steen
waar mijn broers en halfzus laveren

en nee, ik hoef niets te beweren
over wat verkeerd gaat of beter kan
ik heb voldoende oude wonden
om te varen naar het eiland man

om aan de steiger droom te vinden
en weg te dwalen naar een nieuwe zon
als iedereen in vergetelheid verdronken is
in waar ooit de droom des levens begon.