Netgedichten

netgedicht (nr. 55.712):

Moeder Aarde

Zeg moeder Aarde weet u nog
of ik in de ochtend of in de avond
werd geboren, want ik voel me zo verloren

drie zomers lang was ik een blonde zwaan
maar u liet me in de waan van een heel klein lelijk eendje
wat is er over van die dagen nu ik alles alleen moet dragen
ik heb nog zoveel levensvragen aan u

lieve moeder Aarde

drie winters lang was ik een blonde raaf
maar u vond me altijd braaf terwijl ik kogels vond op zolder
daar in ons huis ver in de polder kreeg u
op een dag een folder
over de natuur die moest genieten van uw tedere voelsprieten
of u eens pootje wilde baden, in een meer gevuld met zaden

aan u geschonken moeder Aarde
gewoon uit aardigheid, wat aarde.