In winterkou
In winterkou spiegelt de vijver niet
als in de zomer met alle mooie dromen
tijdens mijn ouderdom en mijn verdriet
is er een gladde ijslaag op gekomen
en onder dat ijs, in de vijver heel diep
ligt de as van de man waar ik mee sliep
veel eenvoudiger dan het leven spiegelen kan
denk ik terug aan momenten met mijn man
in winterkou ligt zijn as daar te dromen
en ik zal er verder niet over schromen
om te bidden in twijfel of iemand het ziet
zijn trouwe aanwezigheid rust in mijn verdriet.
Geplaatst in de categorie: emoties