inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 59.004):

Dan wordt het weer stil

hij streelt en hij speelt haar
heel zacht onder lakens
hij daalt en hij klimt
en hij kneedt haar en smeedt

hij opent zijn ogen
hij kijkt en bereikt haar
hij wandelt zijn vingers
langs bergen en dalen

naar mossige diepten
en vochtige dwalen

zij kreunt en ze steunt
en ze kronkelt en draait
en ze rekt en ze strekt
en ze spint in zijn oren

dan is ook voor haar
de ochtend geboren
zij rekt en ze spreidt
en gaat open zo wijd

en ze laait en ze vuurt
ze kronkelt en stuurt

en ze weekt en
ze smeekt hem
ze lopen verloren
hij bloeit en hij groeit

aan haar heuvels en dalen

zij zuigt en ze buigt
naar zijn stormen en razen
ze kreunen en blazen
en golven en dazen

hij streelt en vervoert haar
hij sust en hij blust haar
hij op en hij neert haar
hij kust en beroert haar

gromt - en begeert haar
heel zacht - penetreert haar
hij wacht en dan stormt het
zij ontvlamt en dan laait het

het ontlokt haar een gil
hij paalt haar en vuurt haar

dan wordt het weer stil ......


Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 2 maart 2016


Geplaatst in de categorie: erotiek

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.219

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
14 maart 2016
Een enerverend gedicht dat zinnen doet prikkelen...
Prachtige strofen die samen één worden...!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
3 maart 2016
Een superfraai gedicht! Top!
Naam:
verhavert
Datum:
2 maart 2016
favo!
Naam:
Dianah
Datum:
2 maart 2016
Nou nou Marije, jouw fantasie is ook aardig bezig geweest :-)
Gaaf gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)