Pregnant
Altijd al het middelpunt
die holte in mijn buik
alsof het iets verwacht
de ruimte kan niet wijder zijn
geen kind dat er nog past
net als toen ...
na 'n maand of vier kraamde hij uit
(het was vast een jongetje
want hij was blauw)
dat er van alles mis was met mij
ik begrijp hem wel
dat zei mijn moeder ook altijd
als ik onder haar rok kruipruimte zocht
omdat zij haar buik vol had van mij
mijn hart zakt er nog vanaf
't is gekrompen
maar nog net groot genoeg
om het als piercing te laten zetten
het kost me hooguit een navelbreuk
Geplaatst in de categorie: algemeen
Mijn hart krimpt bij deze passage (het was vast een jongetje want hij was blauw) Een sterk gedicht Inte, dat een diepe indruk achterlaat.