Netgedichten

netgedicht (nr. 61.037):

onbemind

chaos rolt
mijn ogen uit
't woont nu in deze kamer
deze kleine kamer

deze kamer die dun is
aan de binnenkant, breekbaar
nu het weer herfst wordt en waar ik
op de avonduren wacht

om het licht van de maan
neer te halen

lang duurt het niet
want op de terugweg struikel ik alweer
over enkele gedichten

die mij komen vertellen
dat het leven morgen herbegint
al is ieder zwanger van de dood

ik lees
maar de barst blijft

Schrijver: kerima ellouise, 22 oktober 2016

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

onbemind

4.0 met 18 stemmen

255

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: Dianah
Datum:: 24 oktober 2016; Het raakt, zo mooi!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 24 oktober 2016; De herfst brengt melancholie, toont de kwetsbaarheid. Menig dichter schrijft erover. Ook over de lente, waarin de barstjes helen.
Prachtig gedicht Kerima.

Naam:: jonhy donovan
Datum:: 23 oktober 2016; zo mooi Ellouise

Naam:: switi lobi
Datum:: 23 oktober 2016; Bijzonder, hoe je juist de kwetsbaarheid er uit weet te tillen.. prachtig, Kerima!

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 23 oktober 2016; Breekbaar gedicht ... Prachtig Karima!

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 23 oktober 2016; helaas kunnen we niooit meer met een schone lei de lente herbeginnen. Onze barsten nemen we altijd in onze nieuwe lente mee.
dit gedicht is alweer zo prachtig!!

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 23 oktober 2016; Of hoe het dekseltje lichtjes licht van het kwetsbare potje. Toch herbegint het leven ooit met nieuw leven, en 'houden van' zal altijd winnen van 'onbemind'.

Naam:: geeraardt
Datum:: 22 oktober 2016; De onbeminde chaos die ons blijft verscheuren. Fraai dit.

Geef je reactie op deze inzending: