Netgedichten

netgedicht (nr. 61.386):

verborgen wereld

natuurlijk waren er kinderen
zoals ik
ze namen mijn gebaren over

verdwenen in het daglicht
en in alles
wat mijn ziel verlangde

ik fluisterde ze mijn sterven toe
in het midden van de nacht

langzaam kwamen ze dan
uit de hoeken van de kamer
weer tevoorschijn

ze woonden in mijn geheim
in mijn handen
die zich vergeefs vouwden

en al voelde ik regen
het luisteren naar hun groot verdriet
gaf de ochtend de kans om open te breken

waardoor de kinderen weer poppen werden
en ik mijn kamer verliet

te moe om nog te spelen
met mijn dromen en de roze strikjes in mijn haren

Schrijver: kerima ellouise, 4 december 2016

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

verborgen wereld

4.0 met 26 stemmen

424

Er zijn 11 reacties op deze inzending:

Naam:: kornelis
Datum:: 8 december 2016; zo wonderschoon, als balsem voor mijn slapeloze nachten...

Naam:: leonardo
Datum:: 8 december 2016; Alles is al over dit dicht gezegd. Ik sluit me derhalve met eerbied voor je dichtkunst bij de overige reacties aan.

Naam:: Inte Feelders
Datum:: 7 december 2016; Een gedicht dat raakt ... prachtig Kerima !

Naam:: leonardo
Datum:: 5 december 2016; Prachtig sfeervol gedicht

Naam:: Dianah
Datum:: 5 december 2016; Een prachtig en rakend gedicht Kerima!

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 5 december 2016; Het prikt, die verborgen wereld. Bijzonder Kerima.

Naam:: Guy Aarts
Datum:: 4 december 2016; Een inkijkje in een verborgen wereld. Het raakt je midscheeps. Eén van de mooiste gedichten die ik ooit gelezen heb, Kerima.

Naam:: geeraardt
Datum:: 4 december 2016; Mooi die kinderdromen en droomkinderen.

Naam:: Hanny van Alphen
Datum:: 4 december 2016; Het schrijnt en schuurt maar zo geweldig verwoord.
Schitterende poëzie Kerima.

Naam:: metske
Datum:: 4 december 2016; ontroerend mooi Ellouise of hoe je ook heet
prachtig

Naam:: jonhy donovan
Datum:: 4 december 2016; sterk, zeer slim geschreven.

Geef je reactie op deze inzending: