inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.497):

zou het?

maar dan vraag ik het me af
of ik dat ook zou kunnen

gewoon mijn handen dragen
vastgeklonken aan de voortgang
van de tijd

en zonder spijt heel zacht
jouw rozen plukken
zou het lukken als ik wacht

de zwaarte van een groot verlies
verschijnt in levenslijnen, onbesmukt
en opgerukt uit oude beelden
daar ben ik geweest

nu wil ik het meest
de engel in jouw leven zijn


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=zou%20het

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 5 april 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 107

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Inte Feelders
Datum:
7 april 2017
Rakend mooi gedicht, Switi!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
6 april 2017
Emotie bij het lezen meis, bijzonder mooi.
Naam:
Bert Weggemans
Datum:
5 april 2017
Wat een knap gedicht, Anja, zo indringend geschreven, maar ook technisch van hoog niveau.
De derde strofe is zó mooi, een tekst voor de eeuwigheid. En ik weet waarom en voor wie je het geschreven hebt.
Naam:
Yadasampati
Datum:
5 april 2017
Heel mooi gedicht Anja. Ik heb op je website gelezen dat je rond 2004 een dochter hebt verloren (Sascha) en ik neem aan dat dit gedicht over haar gaat. Dat moet een zwaar verlies zijn geweest, dat nooit meer goed komt. Gelukkig ben je doorgegaan met je eigen leven en mogen wij de vruchten plukken van jouw mooie dichtwerk, dat uit die tragedie is voortgekomen. Ik heb zelf ooit eens gedicht geschreven als reactie op de dood van een klein meisje. Ik las het bericht in het nieuws, was er nogal door geraakt en stelde me de emoties van de ouders voor. Als je wil kan je het op deze site lezen: "eeuwig stil".

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)