Sarabande
Als een sarabande de buik
Ontbloot zij en haar kleren
Die hangen met zo’n lichaamseigen
Aantrekkingskracht te schemergeuren.
Het zal even zijn in het eeuwig
Geweest, dat –juist met het hoofd omstroopt-
Ontboezemend haar hals verscheen,
Louter als parelmoeren naakt.
Ontvlochten in die toegeruste
Overdaad met een pols wat losjes
Van slag op de borst vlak naast het hart,
Dat zij bond geluidsgolvend het haar,
Een strik als roos om haar schoot.
In beginsel uitwaaierende
Melodie, vrucht van bijna buitenaardse
Zin en ingetogen ledematen.
Net op tijd want daar stapt zij alweer
Uit het evenwicht van de welving
Dat steunde, iets vooruitgestoken,
Op het omkleden voor de nacht.
... (bij wijze van de “Geboorte van Venus”, S. Botticelli (1446-1510)
en “Sarabande, adagio” uit Sonate 5 in B mol majeur, A Corelli (1653-1713)) ...
Geplaatst in de categorie: erotiek