Netgedichten

netgedicht (nr. 63.432):

windwiel

hij is mijn cirkelvriend
met spaken in zijn ziel
staat in het middelpunt
altijd draaiend om zijn as

met twee kappen aan de rand
luistert hij listig naar de wind
volgt zonder protest een richting
past steeds zijn snelheid aan

hij zorgt voor moestuinstroom
je maait, je snoeit, je maakt
je zelfgemaakte groentes klaar
je versnippert zelfs je takken

je hoort hem suizen, zo zacht
als het ruisen van het riet,
hij verlicht de houten huisjes
die langs het graspad staan

hij moppert nooit, behalve als
je stenen naar hem gooit dan
staat hij stil, geeft met een lampje
aan dat hij niet verder wil en
roept met scherpe piep om hulp

hij werpt z’n schitterend schaduwspel
op onze mooie moestuin lapjes
hij hakt de groenten in een niet
te tellen aantal tinten groen

ik groet hem dankbaar elke morgen
een kleine buiging aan zijn voet
hij denkt duurzaam alle dagen
hij is mijn trouwe cirkelvriend