inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.731):

Oom

Staar heeft zijn blik bepaald.
Daar waar zijn oog ging lubberen.

Blik, blik, waar ben je nou?
Verdwijn je in een wazig beeld
omdat de brillen haperen?

Spiegel je ogenblikkelijk,
erken dat jou wat scheelt:
ogen van gepolijst staal
die fluwelig terugkijken...

Nee, dit spoort en scoort niet meer.
Oom moet gauw z'n lenzen strakken.
Een tachtiger wil zich toch vermaken?

Kijk: het verdoezelende dooft.
Glaucoom blijkt maar een kwade droom.

Mijn oom ziet weer de horizon!

Schrijver: K.Bladzij, 12 september 2017


Geplaatst in de categorie: lichaam

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 231

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)