Bad Lissabon
(voor Herman de Coninck)
Geen wonder dat je elke nacht tien Duvels
soldaat maakte, gezien het leed wat je met
jezelf mee moest sjorren.
Je schreef me altijd handmatig de afwijzingen
voor het NWT, wat ik altijd zeer krijgshaftig
blijf vinden.
Op een foto van jou op het strand te Oostende
zag ik hoe droefgeestig jouw ziel was.
Ik probeerde er madeliefjes in te strooien.
Toen ik je op een foto met Kristien Hemmerechts
zag badderen, was ik best jaloers, al gunde
ik jou die uitspatting absoluut.
En ja, toen ik vernam dat je in Lissabon op
een trottoir ineen zakte vanwege een hartstilstand
dacht ik, verdulleme, Herman, nooit meer een
glaasje port of een smakelijke Duvel.
Wijlen Hugo Claus was erbij en Anna Enquist,
een meer liefdevolle doodswake is ondenkbaar,
denk ik foutief, want Kristien komt om de zoveel
tijd een bosje bloemen brengen, alleen of met
haar nieuwe manlief, maar dat stelt niets voor
hoor, dat is enkel om de pijn te overlappen.
Geplaatst in de categorie: literatuur