inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.980):

schorre zwanen

de dag boeit, alsof het in boeien is geslagen
het roestig ijzer heeft geen jaartallen
om in te zien hoe lang de dood aan de poort
van de schorre zwaan zijn levensverhaal vertelt

wie boeit het, één ieder is de afwas in zijn eigen teil

ze sluizen zacht het geluid dat hen voortbracht
in broze herinneringen aan mijn schreden voorbij
snavels getuit alsof het octrooi is ontgleden
aan de stille waterspiegel van dit moment

iets maakt me duidelijk dat deze zwanen bestaan
uit alles wat niet zwaan is, zo ook ik

het boeit als ik in de verte de kille avondklok
de uren hoor slaan die nog moeten komen, hier
staat de tijd niet stil maar deze tijd herkent zich niet
als het objectief de liefde waarneemt tussen deze beide

witte gevleugelde stervelingen

Schrijver: elze, 18 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 163

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)