inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.087):

Transfiguratie 2.0

Zijwaartse spoken
triple de horror
het knarst en het barst
en kijk, daar komt
de schedelboor

soms zijn er demonen
duistere monsters in de nacht
ze schreeuwen en gillen
keihard krijsen in m'n kop

en bij het harde koude daglicht
ook, het houdt niet op
waanzin en dood is overal
de stank van verrotting
kranke zinnen, en verval

laat me slapen, laat me toch slapen
voor altijd weg, dwalend
door de diepe zwarte krochten
van mijn oude ziel

naakt in het slijk gelegen
valt gestaag de regen
tergend, en langzaam
wordt alles koud
en eindelijk stil

Schrijver: Demion, 1 november 2017


Geplaatst in de categorie: overlijden

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 219

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)