inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.226):

terminale

voorlopig blijft alles bij hetzelfde
geen ontkennen meer aan

bestaan is totaal afwezig
afstand door verte ingehaald

aan het einde van de dag
zijn de uren nog niet af

is ruimte gevuld met lege zachtheid
zijn gedachten blind en

is water ontkalkt, daartussen
valt onraad uit gestrekte hemel

blijven ogen onbewogen
en ratelt lucht ademloos

het antwoord staat als een huis
er valt niets meer te zeggen

Schrijver: Iniduo, 18 november 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 100

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Mirjam van der Meer
Datum:
18 november 2017
Ik had hem al twee keer gelezen voordat de titel er mee samen viel. Mooi omschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)