van veel verloren
ik heb gestreden
ik heb gevochten
ik heb woorden
uit hun omhulsel gehaald
en ze in de holte van de nacht verzameld
nooit heb ik er een vogel horen fluiten
wanneer de maan van mij wegging
laat en leeg
ik heb gebouwd
ik heb gebroken
de tocht naar morgen
in levende ogen en in het gevraag
naar wie we met zijn tweeën zijn
ik heb mezelf weggedragen
steeds hopend op de waarheid
naar waar het stil is
en ik vergeten mag
Geplaatst in de categorie: psychologie
Pracht gedicht!
'IK HEB WOORDEN
UIT HUN OMHULSEL GEHAALD
EN ZE IN DE HOLTE VAN DE NACHT VERZAMELD'.
Chapeau Kerima...!