inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.658):

Tussenruimte

niets is echt zeker
het leven kan soms tornen

rafelig wordt de zelfkant
een wirwar van draden

steken worden vastgehecht
als een te strakke lijn

maar och, toch verkeer
ik vaak in soepelheid

lijkt het alsof ik ben
omhuld met zijde

dan spin ik garen
daarmee verstel ik

elke scheur die me belet
mezelf te zijn…


Zie ook: http://www.hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 2 januari 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 237

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
9 januari 2018
wat een juweeltje! mooi!
Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
6 januari 2018
mooi.....
Naam:
Emiel Warswater
Datum:
6 januari 2018
Mooi die eindstrofe; Hoe jezelf zijn altijd in tegenstelling voltrekt
Naam:
jonhy donovan
Datum:
4 januari 2018
prachtig gedicht Hilly
Naam:
Greta Casier
Datum:
3 januari 2018
Echt subliem gedicht Hilly!
Naam:
Anneke Bakker
Datum:
3 januari 2018
Laat de rups maar zachtjes kriebelen Hilly, op het eind is de scheur wel gedicht en mag je weer jezelf zijn, heel mooi dit!
Naam:
Ludy Bührs
Datum:
3 januari 2018
Rafelige wonden hechten beter en mooier, volgens de medici, dus prima gehecht, Hilly en heel mooi verwoord.
Naam:
geeraardt
Datum:
2 januari 2018
Handig die kunst van het verstellen. Blijf je hoopvol heel bij?
Naam:
Guy Aarts
Datum:
2 januari 2018
Wat een pracht van een gedicht! En wat een poëtisch sterk begin van dit nieuwe jaar! Schitterend, Hilly!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)