inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.807):

Het mystieke zeilschip

Of mijn vader ooit de gedachten had
om met een zelfgebouwd zeilschip
de weidse wereldzeeën te bevaren
kon ik niet met zekerheid zeggen

hij had tientallen zelfgebouwde zeilscheepjes
maar die waren te klein om mee te reizen
ze pasten nauwelijks in een lege whiskyfles
hij wilde een toeristenshop beginnen

misschien had ik mijn eigenzinnigheid
aan zijn koppigheid te danken
we waren allebei kritisch
wanneer het ging om het geloof

nooit had hij echt de wind in de zeilen
maar hij vertelde me ooit
over het mystieke zeilschip
waarmee hij zou varen naar de overkant

het staat er nog steeds om de lucht te bevaren
dat handgemaakte bootje op zijn marmeren grafsteen
maar er zijn geen zeeën om mijn vader mee te nemen

er is alleen de troostende gedachte
aan het mystieke zeilschip van zijn dood.

Schrijver: Alex Huppelrat, 16 januari 2018


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 257

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
17 januari 2018
Toch had hij zijn dromen over de zee, wie weet hoe mooi die waren.
Dat troost misschien... Een mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)