Netgedichten

netgedicht (nr. 64.810):

Zomeroekraïne

In de verte, naar het oosten,
Over bossen, berg en wei,
Over Lüneburger heide,
Achter Donau, Oder, Neisze
Aan Europa's buitengrenzen
Klinkt naast Eurofielenwensen
Het luidruchtig koor der laarzen
Van Kozakken en Tartaren

In de verte, in het oosten,
Midden in 't begeerde goud
Der Oekraïense tarwezee,
Het zomeroekraïnewoud
Dansen duizend Donkozakken
Steppedans, met Sturm und Drang,
Laaiend als een vuurlawine
In de zomeroekraïne

In de verte, aan de zuidkust,
van Odessa tot aan Kiev
kleurt het tarwe karmozijn
van 't korengoud der Oekraïne
Langs de Dnjepr gaan ze twisten,
dansend, donderend en luid,
Russische separatisten
met de Krim als oorlogsbuit

In de verte wacht de rode
Zomeroekraïnezee
Van Donjetsk tot aan Ljubansk
Het slot van de Kozakkendans
Armen over borst gekruist,
Oorlogzuchtig, militant,
Dansen ze de Poetinpolka -
Vladimir lacht in zijn vuist...

In de verte, in het oosten,
Aan Europa's buitenlinie
Leek er even hoop te gloren
In de zomeroekraïne
Maar d'oranjerevolutie
Bracht voor Kiev weinig heil:
Kremlin speelde 'Sovjet-Unie',
Krim werd Russisch, zonder wijl