inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.226):

In Memoriam S.

Ze had echt van die heel charmante ogen,
die keken me intens verlangend aan,
dus kon ik de verleiding niet weerstaan
al strelend haar voldoening te verhogen.

Helaas, die diepe vreugde is vervlogen,
onlangs is zij heel vredig heengegaan.
Ze had het al een tijd laten verstaan.
De tekenen, die hebben niet gelogen.

Het leek alsof haar ogen wilden zeggen:
‘Ach, ‘k ben niet bang voor ’t ventje met de zeis.
Hij zal me vast ’t genoegen niet ontzeggen

me te vervoeren op mijn laatste reis
om me vervolgens zachtjes neer te leggen,
daar ergens in het poezenparadijs...’


Zie ook: https://rivesta.wordpress.com

Schrijver: A. Rivesta, 28 februari 2018


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 352

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
1 maart 2018
Ik vind dat dit fraaie poezen I.M. niet onder de noemer humor thuishoort. Daar is het te gevoelig voor geschreven.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
1 maart 2018
Wat een mooi sonnet. Dat poezenparadijs, ja, dat hopen we dan maar...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)