Over The Hill
mijn stem hoefde ik
niet meer te verheffen
hij was al zacht zogezegd
van nature in den aard
macht had hij zelden nodig
en de stilte die ik schiep
was ook vaak door
mijn blik in de ogen uitgelegd
zoals ik daar stond
omvatte dat gelijk
het gehele alom
de cirkel leek kennelijk rond,
trompetten figureerden doofstom;
de winter was dood
en het grijze opnieuw
in 't helder verwachten
vliedend in de groene maagd
uitgemond ; zij die mij immer
weer bevruchting aanbood
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 maart 2018
Geplaatst in de categorie: psychologie