inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.244):

Over The Hill

mijn stem hoefde ik
niet meer te verheffen
hij was al zacht zogezegd
van nature in den aard

macht had hij zelden nodig
en de stilte die ik schiep
was ook vaak door
mijn blik in de ogen uitgelegd

zoals ik daar stond
omvatte dat gelijk
het gehele alom

de cirkel leek kennelijk rond,
trompetten figureerden doofstom;

de winter was dood
en het grijze opnieuw
in 't helder verwachten
vliedend in de groene maagd
uitgemond ; zij die mij immer
weer bevruchting aanbood


Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 2 maart 2018


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 103

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jeroen Splinterman
Datum:
2 maart 2018
Erg mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)