over schoonheid
voor M.
je stem ben ik vergeten, woorden zijn in tijd vervlogen
nu ik je hoor en zie is de herinnering terug
de opgeheven arm, je balansarm in de Gilgamesj-voordracht
plotseling reikt de arm naar de zaal en raakt me bijna
wil je afstand scheppen, wil je iets aangeven, vragen?
soms het een, dan weer het ander?
de woorden glijden naar je hand, daar spreiden ze zich
in opwaartse kracht naar je vingers, zoals in een delta
ik kan ze vangen, tot me nemen en voel het water van de
Eufraat -of was het de Tigris-, water uit het paradijs
de hand is open om gevuld te worden met zoete dadels
rijpe vijgen, een enkele pittige olijf: vruchten van het
landschap dat je ons toont
we lopen over oeroude gronden, ruiken aan brakke wateren
ademen in azuurblauwe luchten
je spreekt over vuur, liefde, genegenheid en vriendschap
wees voorzichtig met de arm, hij begeleidt en stuurt en
geeft je goede richting
ik zie je in volle overgave -zonder schroom of terughoudendheid-
vertellen en bewegen
zo mooi
Geplaatst in de categorie: algemeen