Een uitzonderlijk warm jaar
Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren,
meetronen naar kleuren en geuren
om deze grauwe dag even op te vrolijken.
Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen
nog niet te kiezen tussen de kleuren
laat staan de muziek of hun klanken
ik wek je , zonder te janken
nog elke dag weer een keer tot leven.
Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven,
hoe huilen nader dan het lachen kan staan
hoe jij twijfelen kunt waar ik zeg weten
het niet vergeten, het vragen van waarom
niet langer aan de orde hoeft te zijn.
Het leven is als de Binnenmaas en Friese blauw
als de halmen van het riet en alles in het verschiet.
Zonder angsten het tij los durven laten, heb je dat al
bedacht, heb je volstrekt lief ook dat al in de gaten.
... op weg naar sterven, er voor iemand zijn ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 11 maart 2018
Geplaatst in de categorie: afscheid