Netgedichten

netgedicht (nr. 65.332):

Uit het slop

De dingen zijn in het tijdelijke blijven hangen,
zoals wijzers stokken op een verstofte plaat
waar zelfs de wind geen acht op slaat.

Er klinkt geen roep die verder leidt dan de dag
die doodloopt in een cirkelgang van taken,
buiten de incidentele aanlooppoes
die om wat aandacht vraagt.

Tot boven het dak stijgt warme damp
vanuit de ingeperkte bron
en het uitzicht krijgt een waas.

En dan nog is er geen storm
voor nodig om de dingen los te wrikken.
Een vertrouwde hand legt eenvoudig verband
dat de verdere looprichting bepaalt.