Netgedichten

netgedicht (nr. 65.454):

Heimwee naar teruggaan in tijd

Niets is je nu nog om het even
om nog uitgebreid deelnemend
nog een keer te beleven.

Alles en ook niets is nog meer
dan wellicht rumoer of even stoer
van waarde, buiten thuis eettafel
intens moeder van je drietal zijn.

Teruggaan in tijd kost je te veel vlijt.
Moed is niet verloren valt dagelijks
te horen, dromen zijn niet verstomd.

Geuren van bramen sieren nog je mond.
Je ogen stralen, je kijkt naar je kroost
verpoost moe minutenlang zonder einde
of begin bij die ene zin, ja houden van.

En vader neuriet zachtjes toonladders,
liedjes met jullie drietal over 't kinderleven,
niet samen opvoeden is een wrang gegeven.

Die grijze gevlekte lever is zo ongewenst
niet te verjagen net als de bange kronkelslang.
Nu resten alleen deze dagen, dit, liefdevol het
jaar rekken, tot ooit de tijd je gaat bedekken.