mijn vosje
Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje
rood als de schuchtere ochtendschemering,
lees ik de oude Russen en trek ik me terug
knus in mijn compartiment van oud verdriet
en verse wonden, oh zie me toch verlangen....
naar Pünktlichkeit en Pruisische routine,
naar koude baden in de Rijn
naar alcohol en uren van morfine
totdat ze eindelijk uitgezweet zal zijn.
Maar vosje, laten we elkaar ontmoeten,
in een bos op een warme donderdag in mei
ik streel je haren, kus je sproeten
en leg je vossenhoofdje gerieflijk in m'n zij.
... schrijnend verlangen valt soms niet mee.. ...
Schrijver: koen goovaerts, 5 april 2018Geplaatst in de categorie: liefde