vergezicht
teruggebracht
tot een kaal
schema ben jij
op z'n grootst:
kwetsbaar en
sterk tegelijk
de rechte hoeken
van je gelaat
worden almaar
zachter als het
gezicht van het
kind dat je was
verstopt tussen
de woorden en
het zwijgen ligt
het afscheid
in jouw ogen
lees ik alles
je beweegt je
armen zachtjes
zijwaarts ze gaan
heel beheerst
omhoog tot je
het plafond raakt
na het ontwaken
weet je:
ik heb gevlogen
ik kan het!
het is de
vloeiende droom
die je over het
diep gevoelde
leven voert
het vergezicht
zal helder en
onuitwisbaar zijn
Geplaatst in de categorie: afscheid