Globaal
Zittend in mijn zetel
die ik poëtisch "trein" noem
of "vliegtuig" of "bron van dromen"
kijk ik op de kruinen van bomen,
net globes met bergen en zeeën ...
werelden, bol van kleur.
Buiten ritselen blaren:
de herfst tikt bladen
vol met herinneringen
voor in het archief
van mijn geheugen.
De regen bestempelt ze
met "geklasseerd"
en slingert ze in de modder,
globaal.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden