inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.633):

Het werd al donker

Over te lange wegen
zwierf ik door Stappegoor
moe en alleen

Er was een korter pad
naar huis, dat wist ik
zeker als verkenner

maar twee te grote jongens
van de boerderij schopten me
terug, stadskind in uniform

en dreigden met de hond
Het werd al donker
niemand zag mij

niemand om te helpen
Ik was moe en alleen
in mijn verdriet

... 1963; bundel Stempels Maskers ...


Zie ook: http://www.zywa.nl

Schrijver: Zywa, 16 april 2018


Geplaatst in de categorie: verdriet

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 110

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)