Netgedichten

netgedicht (nr. 65.639):

Zwaartekrachtgolven

Zij komen en gaan,
zonder vorm
zonder inhoud:
luchtrimpelingen
in de ruimtetijd

voor hun bestaan
geen aanwijsbare reden -
quarks en microben
in hybride netwerken
tekens van leven
als zwevend plankton
in de oneindigheid
van ruimtetijd.

zij komen en gaan
in een gapende diepzee
van miljoenen sterren;
op lichtjaren afstand
verdwijnt er materie
in loodzware gaten,
zwart, imploderend.

golven van zwaartekracht
Aarde passerend,
ijl en pulserend
in de atmosfeer

zonder vorm
zonder inhoud,
luchtrimpelingen
komend en gaand
in de ruimtetijd...

... met de vaststelling van de zwaartekrachtgolven werd één eeuw na dato de hypothese van Einstein bewezen ...

Schrijver: Max de Lussanet
Inzender: Olean, 17 april 2018

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: natuur

luchtrimpelingen

zwaartekrachtgolven

3.0 met 4 stemmen

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: wil melker
Datum:: 16 juli 2019; Olean..Fraai deze...wij delen de titel ook nog...Ik met een gedicht in oktober....Zwaartekrachtgolven
netgedicht

1
2
3
4
5
3.0 met 4 stemmen 85
...gie aan zat te komen ook wij hadden onze dromen een paradijselijk heelal met lange diepzwarte zwaartekrachtgolven die ons liefelijk bedolven ik voelde in de kern van mijn neutronen dat ook de rode dwerg dit...
wil melker19 Oct. 2017

Geef je reactie op deze inzending: