inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.691):

Voorbij de Appelboom

Ik las in jouw gedachten
Zoete dromen van een kind
Dat blijft zoeken naar houvast
Om in een sprookje te verdwijnen
Haastig zoekend naar geluk
Naar iets dat altijd maar kon blijven
Iets dat scherven weer tot glas brengt
Iets dat ogen weer doet schijnen

En twee mooie stenen raapte ik
Gelegen op jouw pad
Hield ze vast met de gedachte
Wie jij zijn kon in jouw leven
Wenste iets voor jou, mijn lief
En iets voor ons, om te beleven
Wierp ze daarna van mij af
Waarna zij in een put verdwenen

En jij staarde naar de appelboom
Toen ik weer bij je zat
En je lachte als een kind
Dat weer een droom gevonden had
En jij proostte op de liefde met mij
lachte wat verlegen
En ik zag dat jij het wist, mijn lief
Hoe mooi jouw ogen schenen


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: Jan Haak, 22 april 2018


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.424

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Saeske
Datum:
7 mei 2018
Jij weet woorden zo te kiezen en te plaatsen dat je wel door wil lezen. Als lezer ga je mee en voelt de emotie. Wat moet dat heerlijk zijn dat je zo met tekst kunt spelen. Het is een genot Jan

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)