inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.700):

We stalen vast de toekomst

Nu ik weet dat je thuis aangekomen
uitzicht hebt op die frêle portretten
moederwangen bijna kunt voelen,
de grond je grond is ben je veilig.

Het serviesgoed en de kelderkast
ziet, nu nog even niets naar afvaldiensten
verdwijnen gaat , heb ook ik tijdelijk rust.
Alle enveloppen liggen geschreven klaar.

Het gevoel dat steeds weer als bom
wil inslaan heb ik met verve buiten gezet.
Gezegd : dag jij bent nog even niet welkom
we gaan nog niets in bussen posten.

Hier heb jij vandaag alles wat je wilt
nog steeds mag hebben, de klok staat fier,
en ik ben ook een hangertje om je hals
een glimlach om je kraaienpootjes.

De tijd wordt eerdaags expert en een graf
ik ben al gestorven om het uit te proberen.
Deze nacht met zijn overdonderende stilte
gaf al een hightea zonder molm in de balken.

En alle vlinders heb ik ook al getraind
het wordt als deze dag arriveert
beloof ik je een kleurrijk geheel,
ik vergeet je de komende jaren niet.

... Een hele dierbare persoon in mijn leven is terminaal, we spreken af elkaar te blijven ontmoeten in dromen. ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 23 april 2018


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 126

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
1 mei 2018
Evert dank je voor je woorden , het geraakt worden door deze regels.Leven het is een grote steeds verwachtingsvolle week of maand en dag. Dank voor je reactie.
Naam:
Evert de Boer
Datum:
29 april 2018
Je gedicht leerde mij;
hoe kostbaar worden de lente dagen als zomerzon verwachtbaar is.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)