inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.879):

toekomstig verleden

de foto vangt vlakheid op papier,
het begin en einde van voortduren,
de versheid van perkament

je laat me raden naar herkomst,
naar de gezichten van dienst
en de wijzers van de klok

bij een rammelende maag kan
ik de foto niet eten, toch stilt
zij de honger zonder wedervraag

in deze aarde besterft het
onderhuidse, in het voorbijgaan,
nog voor de geest is gegeven

alles bedekt met mos, met
jaargangen van zachthout
door buitendijks water gevoed

de avond valt tegen de muur in
stukken uiteen, niet ver van de
plek die men wederkeer noemt

Schrijver: Iniduo, 16 mei 2018


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 81

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)