inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.890):

Min of meer

Geratel van wekkers zal altijd ergens
weerklinken, hernieuwd komen aanhinken
weerloos met handen en ogen vol mededogen
nadat rouw zich over "en toen" heeft gebogen.

Er resten geen aarzelingen of liëren
noch oud zeer of stelligheid in de zinnen
voor mij althans om ook nu leven te vieren
en mezelf in alle toonaarden te beminnen.

Niet uitgedacht, wel intens vermoeid
van leven en uitgebreid belevend geven
schenkt de nacht me hernieuwde pracht,
fluistert het gewortelde : voel die kracht.

Het mogen voorlopig papieren seringen
zijn fluistert zeer zacht de nieuwere serafijn.
Jouw gedachten hebben zich niet vergist
geen enkele herinnering wordt echt uitgewist.

Schrijver: annemieke steenbergen, 17 mei 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 67

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)