inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.954):

Berusten

We laten de dingen zoals dingen zijn,
alles is wijn, tij ontwikkelt ranken steeds
zoals reeds is gebleken al vele weken,
het is zoals gras aangroeit en gemaaid
weer groener oogt, elke dag verfraait.

We hebben geen angst dat alles vergaat
ook de zomer straks niet in haar volle glorie
opstaat en graan als goud zo fraai verhult,
we betrachten geduld met dat wat vervult.

Ik voel me goed bij elk liefdevol woord
wat niets verstoort, alles is als een vrucht
die aan bomen prijkt en gestaag groeiend
rijpt. Ik ben niet bang, houd van heel veel,
leven toont me steeds positief geen tegendeel.

Leven gaat mijn bevattingsvermogen soms
ver te boven, toch blijf ik onbevangen
dagelijks in het goede geloven.
Dan sta ook ik naar graven te kijken zonder
verdriet, zie ik het landschap met diamanten
bezaaid in dat wat van boven steeds nederdaalt.

Schrijver: annemieke steenbergen, 24 mei 2018


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 97

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)