inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.132):

Dromen zijn van klei

Beken tintelen,vullen
poriën op de huid, dorstig
naar wortels van geluid.

Natuur opent zich,
stroomgebied van werelds zegen,
naakt en verlegen.

Deelbare dromen,
strohalmen naar de morgen,
echoput van geluk?

Uiterste balans,
onbetaalbaar wat je kiest,
illusie teer als evenwicht.

Werelden doorbloed
aderen uit beddingen getreden
door kloppende harten gevoed.

Gedachten zijn van klei,
gemodelleerd uit alles of niets
toepasbaarheid blijft vrij.

... Illustratie: Flickrt ...

Schrijver: Pama, 20 november 2018


Geplaatst in de categorie: haiku

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 95

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)